STANISŁAW BORYSOWSKI MARTWA NATURA (NA ODWROCIE PEJZAŻ)
.jpg)
Stanisław Borysowski (1906-1988)
Martwa natura (na odwrocie pejzaż)
olej, tektura
sygn. l.d. S. Borysowski (na odwrocie)
obraz- 44 x 53 cm
obraz z ramą- 60 x 70 cm
Stanisław Emil Borysowski (ur. 2 stycznia 1906 we Lwowie, zm. 1 maja 1988 w Toruniu) – polski malarz, grafik, rysownik, długoletni kierownik Katedry Malarstwa Dekoracyjnego na UMK.
Studiował w latach 1926–1933 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego i Teodora Axentowicza. W 1933 roku wyjechał na studia do Paryża, gdzie studiował w pracowni Józefa Pankiewicza. Od 1934 roku należał do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W 1945 roku podjął pracę jako asystent w ASP w Krakowie. W 1948 roku wstąpił do PZPR[1]. Od 1949 roku profesor malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu; w 1969 roku dyrektor Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa oraz Instytutu Artystyczno-Pedagogicznego, a od 1953 roku także wykładowca w PWSSP w Gdańsku (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku), gdzie prowadził Pracownię Malarstwa na Wydziale Malarstwa. W latach 1955–1964 dziekan Wydziału Malarstwa. Współzałożyciel stowarzyszenia „Grupa Toruńska” (1958). W latach 1950-1953 związany z PWSSP w Łodzi (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi) – pełnił funkcję rektora, prowadził Pracownię rysunku perspektywicznego i odręcznego[.
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Borysowski
